Co się może ze mną obecnie dziać?

Witam

Jestem epileptykiem, zdiagnozowano u mnie padaczkę po 2 kolejnych napadach (zdiagnozowano je jakko uogólnione toniczno-kloniczne). Były one dość długie i pojawiły się niewiadomo dlaczego. Zaraz po napadzie pierwszym miałem eeg stwierdzono że miał miejsce w części lewej płata czołowego, przy 2 napadzie zrobiono rezonans i chyba średnio to potwierdzono. Następnie miałem szczęście, ponieważ przeprowadzono mi już z 3 lata po wprowadzeniu leków rezonans z izotopem glukozy, który wskazał że jest zmniejszone wchłanianie w części jakiegoś klinika (nie pamiętam dokładnie), następnie dla porównania bo ten wynik nie zgadzał się ze wcześniejszymi określeniami ogniska znów miałem rezonans i on również stwierdził ognisko w jeszcze innym miejscu, a właściwie wysunoł podejrzenie, że może się ono tam znajdować. Moja pani doktor w końcu stwierdziła, że skoro nie pokrywają się badania to trzeba się trzymać tego zaraz zrobionego po napadzie.(w sumie logiczne). I tak jestem na terapii lekowej od 2005r. W tym okresie przyjmowałem depakinę, trileptal, gabax,a obecnie lamotrix, po którym czułem się w miarę dobrze. Podkreślam, że na żadnym leku nie miałem napadu z utratą świadomości, jedynie prawdopodobnie miały miejsce napady ukryte.

Obecnie przyjmuję dawkę 300mg lamotrix/24h. Jednak sprawa się według mnie pogorszyła, a w związku z tym, że wizytę mam dopiero u mojej pani doktor neurolog za ponad miesiąc a u mojego psychiatry z 2, chciałbym zasięgnąć u Pana porady.

Jeszcze chciałbym dodać, że miałem problemy z mówieniem gdy rozmawiałem z kimś w ważnej sytuacji oraz ogólnie chyba lekką formę depresji, jednak po przepisaniu mi przez doktora, jakiś leków i po rozmowach poprawiło się.

Sytuacja jednak pogorszyła się u mnie, a przynajmniej mam takie wrażenie. Problem polega na tym, że mam przy okazji tego wszystkiego problemy ze skórą, po wizytach u pani dermatolog, przyjmowałem acnenormin przez 2 miesiące. Przerwałem kuracje z powodu bulów wątroby. Jednak po tym miałem złe samopoczucie, brak energii do działania. Między czasie nawarstwiły mi się problemy ze studiami, które już raz z powodu właśnie depresji przerwałem żeby się pozbierać i wznowić potem. Jednak przy wznowieniu pozostały zaległości, których za nic nie mogłem poprawić

(wiązało się to nie tyle z tym, że byłem/jestem za mało zdolnym a raczej z tym, że poprostu to wszystko mnie tak odpycha. Nie mogę się zebrać do wzięcia się do nauki, robię chyba wszystko podświadomie, żeby od tego odejść: zaczołem czytać książki zupełnie nie związane z tematami, zaczołem graż na harmonijce poprostu uciekam od tego wszystkiego i problemów jak tylko się da stan ten trwa do dziś a terminy tak się zbliżyły, że nie dam już rady sobie z tym poradzić)
Międzyczasie, pojawiły się tiki, de javu w różnych sytuacjach tak silne,że niemogę się połapać oraz chyba momęty otępienia, niemocy, zapomnienia o wszystkim. Nie mogę sobie poradzić z zebraniem się do działania, pojawiają się myśli samobójcze i wyżuty sumienia, że miałem tyle czasu a nic nie robiłem i zawiodłem. Jednocześnie wiem, że coś jest nie tak, coś mi nie pasuje w tym jak się czuje. Mam wrażenie, że nic nie mogę zrobić, mam wrażenie bezsensu mojego działania. Walczę sam z sobą na każdym kroku, żeby chociaż iść po zakupy i przy najmniejszych czynnościach, które wymagają odemnie jakiejkolwiek inicjatywy.

Wydaje mi się, że na mój stan złożyło się kilka rzeczy: stres i porażka związana ze studiami (nie skończenie w czasie), leczenie acnenorminem oraz samotność. Proszę o pomoc i radę.

Pozdrawiam A.

Sławomir

Neurolog

Sz.Panie,

Lamotrix jest lekiem, który niekiedy nawet po dopiero dłuższym okresie zadowalającego stosowania może wyazać objawy niepożądane, do których zaliczyłbym po pierwsze skórne objawy alergiczne, zależne od dawki tego leku. Zaburzenia czynności wątroby również mogą być polekowe, np. w wyniku interakcji leków stosowanych z przyczyn dermatologicznych, neurologicznych i psychiatrycznych ( podejrzewam, że leczono Pana m.in. preparatem antydepresyjnym ). O ile zmiany skórne pojawiły się u Pana w okresie już po rozpoczętym leczeniu Lamotrixem, to nie wydaje się aby tak konieczne było leczenie dermatologiczne, zwłaszcza preparatem przeciwtrądzikowym, jak jedynie zmiana leczenia przeciwpadaczkowego. W takiej sytuacji jak Pan ją u siebie opisał, tj. wywiad leczenia kolejno czterema preparatami przeciwpadaczkowymi z ujawnieniem ich działań niepożądanych - kwalifikowałby się Pan do uznania za pacjenta z padaczką lekooporną, co daje przywilej możliwości refundowanego przez NFZ korzystania z niektórych najnowszych leków przeciwpadaczkowych.

Całość diagnostyki EEG i MR jaką Panu przeprowadzono oraz pierwotne wystąpienie uogólnionych napadów toniczno-klonicznych, wydają się wskazywać, że cierpi Pan na mniej groźną postać padaczki - uogólnionej, a nie ogniskowej, a tą drugą trzeba niekiedy leczyć operacyjnie. Występowanie stanów deja vu i określanych przez Pana mianem tików ( mogą to być mioklonie, co rozpozna badający neurolog ), może świadczyć dodatkowo o konieczności pilnej modyfikacji leczenia padaczki. Co do depresji, na którą Pan cierpi, z myślami samobójczymi, apatią i zaburzeniami pamięci włącznie, to istnieje możliwość zarówno współistnienia u Pana obok padaczki, tzw. choroby afektywnej, jak również alternatywnie - obecność nasilającego się reaktywnego zespołu depresyjnego ( nie będącego dodatkową chorobą, a jedynie pogłębionym objawem towarzyszącym padaczki ). W tym drugim przypadku depresja byłaby wynikiem skumulowania się poczucia ujemnego bilansu życiowego, tj. świadomości stygmatyzacji społecznej uciążliwą i ograniczającą niektóre swobody chorobą jaką jest padaczka, przerwaniem studiów ( za co mogą być odpowiedzialne uboczne działania stosowanych leków ), problemy dermatologiczne związane być może z estetyką ciała i wtórnie - zagadnienie samotności. To ostatnie znajduje swój wymiar filozoficzny. Samotność jest uznawana często za jeden z czynników społecznych warunkujących melancholijny nastrój, jak i inne niepożądane dolegliwości związane z ogólnie złym samopoczuciem i niekorzystnym wpływem na różne przejawy zdrowia. Z drugiej strony istnieje pewna rzesza osób ceniących sobie samotność ( "single" z wyboru ) jako życiową wartość konieczną im do szczęścia, warunkującą spełnienie potrzeby pełnej wolności. Fakt poszukiwania zadań zastępczych zamiast koncentrowania się na związanych ze studiami wydaje się być oczywistym dowodem na istnienie u Pana zdrowej osobowości, która eliminuje skutecznie nadmierny stres. Konieczność intensywniejszego i pilnego zajęcia się własnym zdrowiem wydaje się być priorytetowa wobec terminowości studiów i skłania do przyspieszenia terminu wizyty u leczących Pana specjalistów. Gdyby nie udało się, np. telefonicznie uzgodnić choćby z jednym z nich szybszego niż dotąd zaplanowano terminu kontroli, to zalecałbym Panu zwrócić się we własnym rejonie POZ do lekarza rodzinnego z prośbą o pilne skierowanie Pana na przyjęcie do leczenia w oddziale neurologicznym.

Serdecznie pozdrawiam,
dr n.med. Sławomir A.P. Graff
specjalista neurolog
www.neurolog.bielsko.pl