Rehabilitacja po usunięciu oponiaka

Pytanie dotyczy: oponiak

Szanowny Panie! Moje pytanie dotyczy rekonwalescencji pooperacyjnej mojej 80-letniej teściowej, która w październiku miała usuniętego oponiaka.
Guz miał średnicę około 3 cm, zlokalizowany był w okolicy lewej kości klinowej. Guz został usunięty na początku października, bez powikłań, w całości. Kilka dni po operacji moja teściowa była już bardzo kontaktowa, poruszała się powoli ale dość pewnie, nie było problemów z mową, pamięcią ani z rozumieniem słów. Po tygodniu od operacji została wypisana do domu. Lekarz prowadzący przepisał jej depakine chrono 500 3 x dziennie; lek po konsultacji z lekarzem został odstawiony po 8 tygodniach od operacji. Przyczyną odstawienia była znaczna ilość skutków ubocznych, miedzy innymi splątanie, dezorientacja, bezsenność, drżenie rąk i kilka innych objawów. Od grudnia teściowa przyjmuje cavinton forte w dawce 1 tabletka dziennie.
Od czasu powrotu teściowej do domu mam wrażenie, że jej stan się pogorszył w porównaniu z tym, jak czuła się tuż po operacji: obecnie mówi bardzo mało i powtarza słowa bez ich zrozumienia, ma problemy z wykonywaniem najprostszych czynności (mycie, ubieranie się), jest mniej kontaktowa. Ponadto jest zdezorientowana (zdarza jej się na przykład załatwić potrzebę fizjologiczną na podłogę kuchni, bo jest przekonana, że znajduje się w łazience). Zdarzają jej się momenty w których nie jest w stanie przypomnieć sobie co działo się chwilę wcześniej. Od dwóch miesięcy mam też wrażenie, że osłabiło jej się czucie po prawej stronie ciała, zwłaszcza dotyczy to nogi. Wykonuje też co jakiś czas uporczywe, natrętne ruchy w rodzaju głaskania, pocierania, przesuwania przedmiotów, ale to zachowanie jest coraz rzadsze: po operacji pojawiało się codziennie, obecnie - sporadycznie. Poza tym teściowa zdaje się nie do końca czuć swoje ciało: nie kontroluje pęcherza, nie czuje zimna.
Termin kontrolnego badania tomograficznego to koniec marca. Wiem że do tej pory trudno jest cokolwiek wyrokować, zwłaszcza na odległość, ale chciałabym wiedzieć, jakie są statystycznie szanse na to, że moja teściowa odzyska sprawność sprzed operacji. Które z opisanych przeze mnie zachowań można uznać za tymczasowe, a które za trwałe? Ile zwykle trwa i jak wygląda rekonwalescencja po tego rodzaju operacji u pacjentów po 80. roku życia? Co mogę zrobić we własnym zakresie, żeby przyspieszyć powrót teściowej do zdrowia? Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź. Pozdrawiam

Sławomir

Neurolog

Sz.P. Natalio,

U Pani teściowej rekonwalescencja pooperacyjna zakończyła się. Obecnie można mówić o powikłaniach nowotworu, bądź o rozwoju innej kolejnej choroby o obrazie otępienia. Tomografia ( a lepszy byłby pilny rezonans magnetyczny ) wykaże, czy nie powstała rozległa blizna w miejscu operacji, bądź udar. Cavinton forte możnaby zastąpić lekiem z grupy neuroleptyków, po konsultacji u neurologa. O ile badanie neuroobrazowe określi przyczynę, którą można reoperować, to istnieją szanse na poprawę stanu neurologicznego u pacjentki. O ile stosowane będzie leczenie zachowawcze, to jest możliwość zahamowania postępu choroby. Trudno mówić o statystyce przed ustaleniem rozpoznania wymagającego uzyskania wyniku badania neuroobrazowego ( TK lub MR głowy ).


Pozdrawiam serdecznie,

dr n.med. Sławomir A.P. Graff

specjalista neurolog

www.neurolog.bielsko.pl